Tο αριστούργημα του Federico Garcia Lorca «Tο σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» παρουσιάζεται στην Α’ Σκηνή του θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, σε νέα μετάφραση της Έφης Γιαννοπούλου με την Μπέτυ Αρβανίτη στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μπερνάντα και άλλες επτά εξαιρετικά αξιόλογες γυναικείες παρουσίες.

Μετά το θάνατο του δεύτερου συζύγου της, η Μπερνάρντα Άλμπα γίνεται τυραννική με τις πέντε κόρες της. Έτσι, τους επιβάλλει όχι μόνο πένθος 8 χρόνων, αλλά και τον εγκλεισμό τους μες στο σπίτι, καθώς η ανώτερη τάξη τους δεν τους επιτρέπει να «ανακατεύονται» με τους απλούς χωρικούς. Η Ανγκούστιας, η μεγαλύτερη κόρη της Μπερνάρντα από τον πρώτο της γάμο, κληρονομεί την περιουσία του πατέρα της κι προσελκύει το ενδιαφέρον ενός μνηστήρα, του Πέπε Ρομάνο. Τον Πέπε όμως ποθούν κι η Αδέλα, η μικρότερη κόρη, που αρνείται να υποταχθεί στη μητέρα της και συνάπτει ερωτική σχέση μαζί του, αλλά κι η Μαρτύριο, που τη ζηλεύει για κάτι που η ίδια δεν μπορεί να αποκτήσει, λόγω του παρουσιαστικού της. Η ζήλια της Μαρτύριο θα οδηγήσει στη διατήρηση του πένθους στο σπίτι και στον αέναο βασανισμό των γυναικών του σπιτιού από ερωτικό πάθος, αντιζηλία και μοναξιά.

Ο Στάθης Λιβαθινός αναβιώνει τον παράξενο, ποιητικό και σουρεαλιστικό κόσμο του Federico Garcia Lorca και στήνει μία πολύ δυνατή και αριστοτεχνικά δουλεμένη παράσταση- γροθιά στις οικογενειακές σχέσεις, στα ζητήματα της καταπίεσης, του συμβιβασμού, του πάθους, αλλά και την επιρροή των ανδρών στις γυναίκες. Σ’ αυτό συνέβαλε το υπερφορτωμένο μεν, απόλυτα ταιριαστό δε με την ανδαλουσιανή κουλτούρα του έργου, σκηνικό της Ελένης Μανωλοπούλου. Οι τέσσερις κολώνες της σκηνής που ήταν στολισμένες από άκρη σε άκρη με λουλούδια, παρέπεμπαν στο πένθιμο ύφος του χριστιανικού επιταφίου, ενώ στη μέση δέσποζε ένα λουτρό/πισίνα.

Η Μπέτυ Αρβανίτη έδωσε μία σπαρακτική ερμηνεία στο σκληρό, αγέρωχο, αλλά και εύθραυστο ρόλο της Μπερνάντα Άλμπα, της τυραννικής μητέρας που ακολουθεί τυφλά τα πρέπει της και ψυχαναγκάζει της κόρες της να την υπακούσουν.

Οι υπόλοιπες ερμηνείες ήταν πραγματικά εξαιρετικές, γεγονός που συνιστά μία από τις πιο δυνατές ερμηνευτικά ομάδες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στο σανίδι.

Η Κόρα Καρβούνη και η Λουκία Μιχαλοπούλου έκλεψαν κυριολεκτικά την παράσταση, η πρώτη στο ρόλο της Μαρτύριο που ζει ένα πραγματικό μαρτύριο εξαιτίας της ασθενικής της φύσης και της άσχημης εμφάνισής της και η δεύτερη στο ρόλο της μικρότερης Αδέλας που προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποτινάξει από πάνω της τον μητρικό ζυγό.

Η Σμαράγδα Σμυρναίου στο ρόλο της υπηρέτριας Πόνθιας δίνει μία ισορροπημένη χαμηλών τόνων ερμηνεία, ενώ η Ανέζα Παπαδοπούλου στο ρόλο της γιαγιάς παραπέμπει σε καθαρόαιμη αλμοδοβαρική φιγούρα.

11.11.20010, Οικονόμου Γεωργία «Tο πένθος ταιριάζει στη Μπερνάρντα», e-go.gr