Θεάτρου Αγώνας Γόνιμος

Σε μια θεατρική Αθήνα που ακόμα ψάχνει την ταυτότητά της, λίγες είναι οι παραστάσεις που μας κάνουν πολιτισμικά υπερήφανους και θα μπορούσαν να γίνουν πρεσβευτές της ελληνικής κουλτούρας.

Το “Αγάπης αγώνας άγονος” και “Αυτό που δεν τελειώνει”, παραστάσεις που ανεβαίνουν από την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού, φέρουν τη σφραγίδα της καινοτομίας, της ποιότητας και της ομαδικής δουλειάς. Χωρίς δήθεν φιοριτούρες και μεγαλόστομες εξαγγελίες, ο Στάθης Λιβαθινός, υπεύθυνος της Πειραματικής και εμπνευστής των δύο υπέροχων παραστάσεων, δίδαξε τους νέους και ταλαντούχους ηθοποιούς του την ομαδική δουλειά και το συλλογικό πνεύμα. Αυτή είναι η αγαπημένη μας θεατρική dream team.

Στάθης Λιβαθινός
«Η ομάδα είναι ένα σύνολο από προσωπικότητες που εξελίσσονται μέσα από δοκιμασίες και εμπειρίες».
Δημήτρης Παπανικολάου «Το να παίζουμε Σαίξπηρ δίπλα στην Ομόνοια, μέσα ο’ ένα πρώην γκαράζ, είναι στοίχημα για μας. Έχουμε πει να βγούμε να παίξουμε και στην Κουμουνδούρου».

Βασίλης Ανδρέου
«Όταν πηγαίνω στο θέατρο και περνάω από την Ομόνοια, δεν τη βλέπω με διαφορετικό μάτι επειδή εγώ θα καταλήξω στο Εθνικό. Όταν όμως φεύγω το βράδυ, σκέφτομαι ότι θα ’θελα να ήταν ανάμεσα στο κοινό μας και οι συνομήλικοί μου από τις γύρω περιοχές που έχουν πρόβλημα με τις ουσίες».

Γιώργος Δάμπασης
«Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση “Και αν έχεις πίστη να κουνήσεις βουνό και αν έχεις όλες τις αρετές του κόσμου και δεν έχεις αγάπη, τότε άγονος ο αγώνας σου”».

Αλέξανδρος Λογοθέτης
«Εδώ στο θέατρο είμαστε προστατευμένοι, αλλά πολλές φορές έχω πει μακάρι το θέατρο να ’ταν πάνω στην Ομόνοια, να ‘χαμε μεγαλύτερη επαφή με τον κόσμο της, με τους μετανάστες, τους ναρκομανείς».

Αλεξάνδρα Λέρτα
«Το θέμα του έργου είναι διαχρονικό, όπως και ο έρωτας είναι διαχρονικός».

Νίκος Καρδώνης
«Σημασία έχει η διαδρομή, το ταξίδι παρά ο τελικός σταθμός, το τέρμα».

Μαριάννα Λαμπίρη
«Από τη στιγμή που ξυπνάω αισθάνομαι χαρά, πολλή χαρά και άφθονη δημιουργική ενέργεια όταν σκέφτομαι ότι θα παίξω Σαίξπηρ. Αυτή η παράσταση, όλη της η ενέργεια είναι σαν να ’χουμε πετάξει, σαν να ’μαστε παιδιά».

Ναταλία Στυλιανού
«Αυτό που δεν θα ’θελα να τελειώσει είναι η ελπίδα και αυτό που κάποιοι ονομάζουν πνεύμα».

Παναγιώτης Μπουγιούρης
«Ο αγώνας για την αγάπη δεν μπορεί παρά να είναι άγονος. Όταν αγωνίζεσαι με την έννοια του “πιέζω”, “επιδιώκω”, ο αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι άγονος. Ο αγώνας είναι γόνιμος όταν σημαίνει “προσφορά”».

Νικόλας Παπαγιάννης
«Το απαραίτητο αλάτι στον έρωτα είναι η μάχη, ο αγώνας. Ιδρώνεις. Και ο ιδρώτας βγάζει αλάτι».

Στάθης Γράψας
«Τα δυο κυρίαρχα θέματα του έργου, αλλά και της ζωής είναι ο έρωτας και ο θάνατος».

Δημήτρης Ήμελλος
«Το “Αγάπης αγώνας άγονος” είναι ένα λογοπαίγνιο, το οποίο όπως κάθε παιχνίδι τελειώνει, και έρχεται η ζωή και θέτει τους δικούς της κανόνες παιχνιδιού».

Κατερίνα Ευαγγελάτου
« Βλέποντας τους συνομηλίκους μου στην Ομόνοια να ξοδεύουν τη ζωή τους έτσι ανώφελα, δεν περνά μέρα που να μη σκεφτώ αν είναι μάταιο αυτό που κάνω, το “να κάνω Τέχνη” δηλαδή, θα μπορούσα να είμαι σε μια εθελοντική ομάδα υποστήριξης εθισμένων ανθρώπων ή σε μια ομάδα πρόληψης».

Μαρία Σαββίδου
Το “Αγάπης αγώνας άγονος” είναι από μόνο του μια φράση που ισχύει στη ζωή μας, όχι απαραίτητα ως κάτι κακό. Ακόμα και στα πιο άγονα πράγματα υπάρχει μια πορεία που μπορεί να γίνει αξιοποιήσιμη. Πόσο μάλλον στον έρωτα».

Άρης Τρουπάκης
«Το ν’ αγωνίζεσαι προκειμένου να αγαπήσεις και ν’ αγαπηθείς είναι τελικά μάταιο γιατί τα πράγματα δεν είναι ποτέ στα χέρια σου. Δεν υπάρχει λόγος να αγωνίζεσαι ούτε να βρεις ούτε να χάσεις την αγάπη, γιατί αυτή είναι λίγο παραπάνω από εμάς».

Γιάννης Μαυριτσάκης
«Ίσως ο τίτλος να είναι μια αλήθεια ζωής. Μπορεί το παιχνίδι να είναι πραγματικά άγονο. Ακόμα και ο Σαίξπηρ αποφεύγει να δώσει απάντηση. Την αγάπη όμως δεν μπορείς να την αποφύγεις. Σίγουρα θα εμπλακείς. Ακόμα κι αν το αρνείσαι ».

Μαρία Ναυπλιώτου
«“Αυτό που δεν τελειώνει” είναι η ανάγκη των ανθρώπων να δημιουργούν, είτε Τέχνη είτε άλλους ανθρώπους. Σε προσωπικό επίπεδο δεν θα ’θελα να τελειώσει η φαντασία, οι μνήμες. Όλα τα άλλα τελειώνουν κάποια στιγμή».

27.02.2003, Μπλάτσου Ιωάννα «Θεάτρου αγώνας γόνιμος», Time out Athens

 

Για το link πατήστε εδώ