Μπροστά σε μια σπάνια σκηνοθετική πρόκληση (συμπαραγωγή των θεάτρων Αμόρε και Κεφαλληνίας) βρίσκεται ο σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός, που αποπειράται τη διασκευή και τη μεταφορά στη σκηνή ενός ιδιότυπα πυκνού, ακριβόλογου και ελλειπτικού κειμένου. Κάτω από το πελιδνό φως μιας άκρως αφαιρετικής σκηνογραφίας (την οποία υπογράφει ο Νίκος Αλεξίου) οι τρεις ηθοποιοί που καλούνται ν’ αποδώσουν τον αφηγηματικό λόγο του συγγραφέα (Γιάννης Νταλιάνης, Άννα Μάσχα, Βασίλης Λάγγος) θα βρεθούν επίσης μπροστά στο ερεθιστικό πρόβλημα της ενσάρκωσης χαρακτήρων που μόλις διαφαίνονται από το ισχνό κείμενο. «Αν αυτό το πολύ σύγχρονο κείμενο με την τάξη, το ρυθμό και τον καλπασμό του θ’ αποτελέσει θεατρική πράξη θα το αποδείξει η παράσταση» μας είπε ο Στάθης Λιβαθινός.

Το ολιγοσέλιδο αφήγημα του Δημήτρη Δημητριάδη, από τη πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε αλλά και με τις επανειλημμένες επανεκδόσεις του αποτέλεσε ένα σταθμό στα ελληνικά γράμματα ίσως, μεταξύ των άλλων, γιατί αντηχούσε την πρόσφατη κυπριακή τραγωδία αλλά και τις μακρινές μνήμες άλλων καταστροφών, όπως εκείνης των Αθηναίων που περιγράφει ο Θουκυδίδης στο γνωστό εδάφιο, η οποία αποτέλεσε και το δραματουργικό έναυσμα του συγγραφέα. Κείμενο με μεγάλο ειδικό βάρος, εξαιρετική πυκνότητα και ιδιότυπη στυφάδα χαράζει τα όρια της πικρής μοίρας του ελληνισμού αλλά και των επιτάφιων θρήνων που συνιστούν το λίκνο της αναγέννησης του.

Η πρεμιέρα προγραμματίστηκε για τις 22 Φεβρουαρίου.

17.02.1995, Λογοθέτης Ηλίας «Ι PREVIEW D», Αθηνόραμα