Ο Νικήτας Τσακίρογλου μιλάει για τον «Βασιλιά» και το ΚΘΒΕ: «Εγώ διδάχτηκα από τον Ληρ, όσοι με υπονομεύουν από ποιον θα διδαχθούν;»

«Στη σκηνή μπορεί να τα δίνω όλα. Στη ζωή δεν μπορώ και δεν θέλω», λέει ο Νικήτας Τσακίρογλου, που προκαλεί αίσθηση ως Ληρ στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Ηθοποιός μεγέθους, όπως προκύπτει και από την τελευταία του ερμηνεία στον σαιξπηρικό «Βασιλιά Ληρ» και ταυτόχρονα διευθυντής με αμφισβητούμενη δυνατότητα διαχείρισης του μονίμως πάσχοντος ΚΘΒΕ, ο Νικήτας Τσακίρογλου ερμηνεύει επί τρίωρο κάθε βράδυ, με εντυπωσιακή δεινότητα, τον «Βασιλιά Ληρ» και κάθε πρωί έναν άλλο ρόλο: Αυτόν τον διαχειριστή του δημοσίου χρήματος σ΄ έναν ιδιαίτερα μεγιστοποιημένο (έχει 391 εργαζόμενους) θεατρικό οργανισμό, του οποίου η «τρύπα» στον προϋπολογισμό μεγεθύνεται καθημερινά, όπως και οι συνδικαλιστικές διεκδικήσεις.

«Πιστεύω στον συνδικαλισμό, το θέατρο όμως απαιτεί ιερατική αντίληψη. Είναι σαν να μου λέτε ότι δεν θα λειτουργήσει μια εκκλησία, γιατί κάνουν απεργία οι παπάδες», δηλώνει.

Η συνάντησή μας γίνεται έπειτα από ένα τραγελαφικό επεισόδιο μεταξύ του ίδιου κι ενός ηθοποιού πρώην συνδικαλιστή, του οποίου δεν ανανεώθηκε η σύμβαση. Ο ηθοποιός διαμαρτυρήθηκε έντονα, ο διευθυντής ταράχθηκε – «κινδύνευσε η σωματική μου ακεραιότητα» ισχυρίζεται -, κάλεσε την Αστυνομία και αντάλλαξαν μηνύσεις.

Συνεργάτες σας σχολίαζαν πως με τον «Ληρ» παίζετε τον εαυτό σας. Τις επιπτώσεις της κακής διαχείρισης της εξουσίας…
Όχι καλοπροαίρετα υποθέτω… Έχω συνεχείς παρεμβάσεις στο έργο μου από μέλη του Δ.Σ. Με υπονομεύουν. Βρίσκομαι εδώ για να εκτελώ αποφάσεις του Δ.Σ. όταν αυτές είναι νόμιμες. Το ξέρω πως αυτό που κάνω είναι δονκιχωτισμός, αλλά το θέμα είναι πού να βρω εγώ το δίκιο μου. Το ζήτημα του εργαζομένου θα λυθεί. Ο Ληρ μου δίδαξε πολλά, αλλά το θέμα είναι πως εγώ είχα την ευκαιρία να τον ερμηνεύσω. Αυτοί από ποιον θα διδαχθούν; Σ’ αυτό το θέατρο ήρθαμε όλοι για να προσφέρουμε. Σέβομαι τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης, που δεν κατάφερε να αναπτυχθεί τόσο πολιτιστικά όσο να «δικαιολογεί» τόσες θέσεις εργασίας, αλλά πρέπει να διαφυλάξω κι εγώ τη σωματική μου ακεραιότητα.

Τελικά νιώθετε πως στη σκηνή ερμηνεύετε τον εαυτό σας σε σαιξπηρικό περιβάλλον;
Είναι μια παράσταση αυτή που έστησε ο Στάθης Λιβαθινός, που δεν υπάγεται σ’ αυτή καθαυτή τη θεατρική πράξη, αλλά σ’ ένα κοινωνικό φαινόμενο που υπάγεται στο σύγχρονο γίγνεσθαι… Όταν αρχίσαμε τις πρόβες δεν ήξερα που θα με οδηγούσε. Ο ρόλο προέκυψε μέσα από αυτοσχεδιασμούς, αλλά και την ίδια την κοινωνικοπολιτική κατάσταση που βιώναμε με τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, τις πορείες, τις επιθέσεις, τις καταστροφές, την ένταση από τις απεργίες και τα «παιχνίδια εξουσίας» εντός του θεάτρου.

Δεν είναι μια «κλασική» παράσταση «Ληρ», σε αντίθεση με απόψεις που εκφράζατε προ τετραετίας, όταν αναλαμβάνατε το ΚΘΒΕ…
Ο Σαίξπηρ από τη φύση του έχει μέγεθος κλασικού απλώς γιατί μιλάει στη σύγχρονη εποχή. Το κλασικό δεν είναι μια έννοια που την κλείνουμε στο σεντούκι και την πασπαλίζουμε με ναφθαλίνη προκειμένου να διατηρηθεί. Ερχόμενος – πράγματι – έβλεπα συντηρητικά με στόχο να φέρω στο θέατρο μια σειρά ανθρώπων που είχαν απομακρυνθεί λόγω των λεγόμενων «νεωτερισμών». Όμως κατάλαβα ότι κι άνθρωποι ωρίμασαν και θα τους κούραζε η επανάληψη του συντηρητισμού. Αξίζουν οι «νεωτερισμοί» (ροκ μουσική, βίαιη κίνηση) της παράστασης. Το επιτρέπει το μέγεθος του ίδιου του έργου…

Υπερεξουσία και αυτογνωσία

Στην αναλογία των εποχών και εξουσιών, άραγε ο Νικήτας Τσακίρογλου νιώθει πως ζει τον Ληρ; «Υπό αυτή την έννοια και υπό τις καταστάσεις που καλούμαι να αντιμετωπίσω… ναι, παίζω τον εαυτό μου» λέει. «Αρχικά ο Ληρ μοίρασε την εξουσία. Όταν όμως είδε τον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετώπισαν έφτασε εκεί που έφτασε. Η υπερεξουσία οδηγεί εκ των πραγμάτων στην αυτογνωσία. Η καλλιτεχνική διεύθυνση είναι οπλισμός, δεν είναι τρόπος να ξεφεύγεις από το μέτρο. Ο Ληρ θα μπορούσε να είναι ο Αγαμέμνονας ή ο Οιδίποδας, αλλά έτσι μπαίνουμε σ’ ένα κοινωνικό – ψυχολογικό θέατρο, που δεν το θέλει ο Σαίξπηρ. Αυτό το έκαναν οι τραγικοί. Φόρτωναν τα λάθη στους θεούς».

«Είναι άποψη σκηνοθετική να μην είναι εξωστρεφής ο λόγος αυτός καθαυτός στον ‘Ληρ’, αλλά βίαιος δια της κίνησης» λέει ο Τσακίρογλου. «Εξάλλου, σήμερα αυτή η σύγκρουση γενεών και απόψεων, δια πράξεων βίαιων γίνεται».

11.04.2009, Χαρισοπούλου Βίκυ «Ο Νικήτας Τσακίρογλου μιλάει για τον «Βασιλιά» και το ΚΘΒΕ: Εγώ διδάχτηκα από τον Ληρ, όσοι με υπονομεύουν από ποιον θα διδαχθούν;», Tα Νέα

 

Για το link πατήστε εδώ