Οι περισσότεροι την αναγνωρίζουν σαν Χριστίνα από τη δημοφιλή ταινία της Όλγας Μαλέα «Ο οργασμός της αγελάδας». Η Ναταλία Στυλιανού, όμως, διαθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα πορεία στο θέατρο και συγκεκριμένα στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού, κάτι που λίγοι το γνωρίζουν. Αυτόν τον καιρό πρωταγωνιστεί στο «Όνειρο» και μας μιλάει με πάθος και ενθουσιασμό για το έργο, τα όνειρα και τον αγώνα τη ζωής.

Γράφει κάπου ο Στρίντμπεργκ ότι «ο έρωτας είναι αμαρτία». Εσύ τι λες;
Δεν ξέρω αν είναι αμαρτία. Γράφει, πάντως», ότι «ο έρωτας είναι πάλη ανάμεσα στο πιο καλό και στο πιο κακό» «Τώρα», λέει. «καταλαβαίνεις τι είναι η γυναίκα από την οποία ήρθε η αμαρτία στον κόσμο» Νομίζω ότι έχει λόγο που το λέει αυτό γιατί και ο ίδιος ήταν πόρο πολύ βασανισμένος στη ζωή του. Έψαχνε πάντοτε στις γυναίκες του την οικογενειακή θαλπωρή, την οποία και ποτέ δεν έβρισκε. Λέει, επίσης, ότι «οι άνθρωποι προσπαθούν να εξιλεωθούν και το πετυχαίνουν μέσα από τον πόνο. Όταν φτάνουν στο σημείο της κάθαρσης και ηρεμούν μέσα τους, αναζητούν και πάλι τον έρωτα, δηλαδή τον πόνο». Αυτό δεν έχει να κάνει με την αγάπη αλλά με το πάθος! Όταν παθιάζεσαι για τα πράγματα αυτό έχει και το κόκκινο και το μαύρο χρώμα μαζί.

Το «Ονειρόδραμα» του Στρίντμπεργκ ποιες. επιπλέον, δυσκολίες ενέχει για την ηθοποιό που κρατάει τον κεντρικό ρόλο, αυτόν της Κόρης (Αγνής);
Η αλήθεια είναι ότι η δραματουργία του είναι πάρα πολύ ιδιαίτερη έτσι κι αλλιώς, όπως κι ίδιος ο Στρίντμπεργκ. Εκείνο, όμως, που μ’ εντυπωσίασε πραγματικά πέρα οπό το έργο είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Η ζωή του είναι τελείως ταυτισμένη με το έργο του. Ο ίδιος έλεγε ότι όταν ανέβασε το «Ονειρόδραμα» με τον θίασό του, προσπαθούσε να βρει καινούρια φόρμα παιξίματος. Προσπαθούσε να ωθήσει τους ηθοποιούς του να παίξουν διαφορετικά απ’ ότι είχαν συνηθίσει. Εδώ έγραψε ένα έργο με τη μορφή ονείρου. Όπως αυτό που συμβαίνει στα όνειρα, που όταν αρχίζεις να αφηγείσαι ένα όνειρό σου ποτέ δε θυμάσαι ακριβώς τι συνέβη ή μπερδεύεις τα πρόσωπα, οι τοποθεσίες είναι πολύ περίεργες, κτλ. Το έργο είναι ένα ταξίδι.

Τελικά πρόκειται για «Όνειρο» ή για έναν εφιάλτη της Αγνής;
Καλή ερώτηση. Νομίζω ότι πρόκειται για όνειρο. Μέσα στα όνειρα υπάρχουν κι οι εφιάλτες. Δεν είναι όλα τα όνειρα όμορφα. Εμείς έχουμε συνηθίσει λέγοντας «όνειρο» να εννοούμε κάτι μαγικό, ωραίο άλλο υπάρχουν διαφορετικών ειδών όνειρα: ρομαντικά, τραγικά, εφιάλτες Αυτό που με γοητεύει στα όνειρα είναι ότι δεν έχουν ηθικούς φραγμούς όπως η ζωή μας. Στον ύπνο βλέπουμε και κάνουμε απίστευτα πράγματα. Βεβαίως, έχουν μιλήσει γι’ αυτό πολλοί άνθρωποι πριν από μας, όπως ο Φρόιντ και ο Γιουνγκ, οι οποίοι έχουν στηρίξει ένα ολόκληρο κομμάτι ψυχανάλυσης πάνω στα όνειρα.

Γιατί πιστεύεις ότι ο Πατέρας (θεός) του Στρίντμπεργκ στέλνει την Κόρη του στον κόσμο;
Για να δει πως ζούνε οι άνθρωποι και αυτό είναι το ενδιαφέρον. Ουσιαστικά, βλέπεις την ενηλικίωση ενός ανθρώπου και συγκεκριμένα μιας γυναίκας. Νομίζω ότι πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή σε σχέση με το φύλο. Πολλές φορές σκεφτόμουν σε τι θέση βρισκόταν όταν έγραφε αυτό το έργο ο Στρίντμπεργκ. Για μένα είναι ένα συγκλονιστικό έργο.

Ποια τα συμπεράσματα της Αγνής όταν επιστρέφει πίσω, κοντά στον Πατέρα της;
Νομίζω ότι έχει να κάνει με το τέλος και σ’ εκείνο που λέει η ίδια στον ποιητή: το μυστικό της ζωής είναι ότι είσαι ζωντανός, ότι ζεις και μέσα σ’ αυτό υπάρχει ένας ατελείωτος αγώνας. Η γαλήνη, η ανάπαυλα που λέει ο ποιητής, ουσιαστικά, έρχεται με τον θάνατο.

Φαντάζομαι πως βλέπεις» όνειρα…
Ναι, κι αυτή την εποχή πολύ περισσότερα (γέλια).

Εξαιτίας του έργου;
Ναι, όλοι το πάθαμε, πηγαίναμε στις πρόβες και λέγαμε τι όνειρό είδαμε το προηγούμενο βράδυ.

Πως, λοιπόν, αξιοποιήσατε τις προσωπικές σας εμπειρίες ονείρου στην παράσταση;
Το επεξεργαζόμασταν στην πρόβα, θελήσαμε να τα δουλέψουμε, να τα δούμε.

Είχαν υποκριτικό ενδιαφέρον για τον σκηνοθέτη;
Ναι, βέβαια.

Εκτός, όμως, από τα όνειρα νυκτός θα έχεις όνειρα για τη ζωή και το μέλλον σου, ως νέος άνθρωπος. Ποιο απ’ αυτά θα ήθελες να πραγματοποιηθεί άμεσα, αν είχες αυτή τη δυνατότητα σαν την Αγνή του Στρίντμπεργκ;
Να είμαι καλά και να αγωνίζομαι γι’ αυτά που πιστεύω στη ζωή μου.

Χρήσιμα

«Όνειρο» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ από την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού θεάτρου στο Από Μηχανής θέατρο Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας. Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθηνός, Σκηνικά-κοστούμια: Αλέκος Λεβίδης, Μουσική-σύνθεση Θοδωρής Αμπαζής. Χορογραφία-κινησιολογία: Σεσίλ Μικρούτσικου. Φωτισμοί: Φίλιππος Κουτσαφτής.

8.12.2005, Φοινίτσης Δημήτρης «Ναταλία Στυλιανού: Αυτό που με γοητεύει στα όνειρα είναι ότι δεν έχουν ηθικούς φραγμούς», City Αθήνας

Για το link πατήστε εδώ