Κριτική Θεάτρου: «Πληθωρισμός» ανοιξιάτικων παραστάσεων

Και καθημερινή να ήταν η στήλη της κριτικής θεάτρου είναι ζήτημα, αν θα αρκούσε για τις μισές από το σύνολο των παραστάσεων αθηναϊκών ή περιφερειακών θιάσων στη διάρκεια της χειμερινής περιόδου (αρχές Οκτώβρη – τέλη Μάη). Η στήλη έχει αρκετές φορές επισημάνει ότι λόγω του «πληθωρισμού» παραστάσεων αρκετές από αυτές, ιδιαίτερα οι ανοιξιάτικες, παρά το ρεπερτορικό, ή σκηνοθετικό ή ερμηνευτικό ενδιαφέρον τους, μένουν «αφανείς» και άκριτες, καθώς δεν τις προλαβαίνει η εβδομαδιαία κριτική στήλη καμιάς εφημερίδας. Για να μη μείνουν ολότελα στην αφάνεια κάποια έργα, σκηνοθεσίες και ερμηνείες που αξίζουν επαίνου, η στήλη θα αναφερθεί σ’ αυτές, αναγκαστικά, εν συντομία. […]

Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας: Πάουλ Μπαρτς «Μια πιθανή συνάντηση». Την επιτυχία του έργου του Πίτερ Σάφερ «Αμαντέους» (περί του «ανταγωνισμού» μεταξύ του μείζονος συνθετικά, αλλά φτωχού, Μότσαρτ και του ελάσσονος, πλην φημισμένου, αλλά κοινωνικο-οικονομικά δυνατού Σαλιέρι), προφανώς εζήλωσε ο Π. Μπαρτς «συνθέτοντας» δραματουργικά μια φανταστική συνάντηση μεταξύ του μέγιστου, αλλά φτωχού και άσημου εκτός της πατρίδας του, Μπαχ και του πλούσιου, διάσημου, κοσμοπολίτη Χέντελ, οι οποίοι ουδέποτε συναντήθηκαν. Ο συγγραφέας γνωρίζοντας το βίο των δύο κλασικών μουσουργών, στη φανταστική συνάντηση -δείπνο που πλάθει, τους βάζει να «συγκρούονται» αλληλοαποκαλυπτικά. Ο επηρμένος Χέντελ ευημερεί, έχει δόξα και πλούτη. Ζηλεύει όμως που η μουσική του δε φτάνει εκείνη του Μπαχ. Μόνο τη μουσική και τα παιδιά του έχει ο ταπεινός Μπαχ, γι’ αυτό λαχταρά να είχε λίγη από ευημερία και φήμη σαν τον Χέντελ. Συγκρινόμενο δραματουργικά με το «Αμαντέους», το έργο του Μπαρτς μειονεκτεί. Παραμένει, όμως, αρκούντως ελκυστικό για τους μυημένους στο βίο και το έργο των μεγάλων συνθετών, ιδιαίτερα καθώς η σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού ώθησε τους τρεις άξιους ηθοποιούς -Σοφοκλής Πέππας, Γιάννης Βόγλης, Ηλίας Ασπρούδης- να «σκαλίσουν» λεπτομερειακά, βαθιά αλλά και με το χιούμορ που απαιτεί η φαντασία, ώστε να πλάσουν με σάρκα και οστά τα τρία πρόσωπα του έργου. Να «συλλάβουν» την ψυχοσύνθεση, το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά τους.  […]

08.05.2001, Θυμέλη «Κριτική Θεάτρου: «Πληθωρισμός ανοιξιάτικων παραστάσεων», Ριζοσπάστης

 

Για το link πατήστε εδώ