Τι και αν κράτησε 5 ώρες; Με ένα θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα και με ελάχιστες αποχωρήσεις ολοκληρώθηκε λίγο μετά τη μία το βράδυ της Τρίτης στον χώρο Δ της Πειραιώς 260, η πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης «Ιλιάδας»

Με ένα θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα και με ελάχιστες αποχωρήσεις ολοκληρώθηκε λίγο μετά τη μία χθες βράδυ στον χώρο Δ της Πειραιώς 260, η πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης «Ιλιάδας» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.

Ότι έλειπε από την Οδύσσεια του Ρόμπερτ Γουίλσον υπήρχε στην Ιλιάδα του Λιβαθινού.

Ίσως να ήταν το γεγονός ότι ο Λιβαθινός ως Έλληνας ένιωθε πολύ πιο κοντά στο ομηρικό έπος από ότι ο Γουίλσον.

Ίσως να ήταν η εξαιρετική μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη. Πάντως οι πέντε ώρες της παράστασης περάσανε νεράκι. Η τόλμη του Γιώργου Λούκου, διευθυντή του Φεστιβάλ να συμπεριλάβει την παράσταση στο πρόγραμμα φέτος, επιβραβεύτηκε, καθώς το μεγαλεπήβολο σχέδιο αυτό για το σύγχρονο θέατρο, θα αποτελέσει τομή για τις παραστάσεις του μέλλοντος. Πρώτη φορά παρουσιάζονται επί σκηνής και οι 24 ραψωδίες του ομηρικού έπους και φάνηκε τόσο εύκολο και τόσο απλό δια χειρός Λιβαθινού.

Τι και αν κράτησε 5 ώρες; Με αμείωτο ενδιαφέρον το κοινό (ανάμεσά του και ο πρόεδρος του Ελληνικού Φεστιβάλ, Γιώργος Λούκος) παρακολούθησε τους δεκαπέντε ηθοποιούς- ραψωδούς να εναλλάσσονται σε ρόλους και να αφηγούνται την «Ιλιάδα». Οι αμέτρητες εννιάμηνες πρόβες, απέδωσαν καρπούς. Μια τραγωδία αληθινή, σύγχρονη μα κλασσική ταυτόχρονα ξετυλίχθηκε μπροστά στους θεατές. Και με πόσο αμείωτο ενδιαφέρον την παρακολουθούσαμε όλοι, παρ’ ότι την διδαχθήκαμε στο σχολείο.

Δεν είναι εύκολο να διηγηθείς μία πολυεπίπεδη ιστορία όπως η Ιλιάδα. Ο συναρπαστικός κόσμος της απασχολούσε τη σκέψη του Στάθη Λιβαθινού εδώ και κάμποσα χρόνια, αμέσως μετά το κλείσιμο της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού θεάτρου.

Ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει το ομηρικό έπος ως μια εργασία σε εξέλιξη πάνω στο αφηγηματικό θέατρο, το πρώτο δείγμα της οποίας είναι η παράσταση που παρακολουθήσαμε.

Η ομάδα των 15 ηθοποιών (Λευτέρης Αγγελάκης, Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Δημήτρης Ήμελλος, Νίκος Καρδώνης, Νεφέλη Κουρή, Γεράσιμος Μιχελής, Διονύσης Μπουλάς, Γιάννης Παναγόπουλος, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, ‘Αρης Τρουπάκης, Αμαλία Τσεκούρα, Γιώργος Τσιαντούλας, Γιώργος Χριστοδούλου) περιλαμβάνει στην ουσία τρεις ερμηνευτικές γενιές. Ενώ, η υπόσταση του αφηγητή-ραψωδού -κυρίαρχο στοιχείο στην απόδοση του κειμένου- αφορά όλο τον θίασο. Όλοι οι ηθοποιοί είναι ταυτόχρονα και ραψωδοί.

Η αφήγηση βασίζεται στα σώματα και στις φωνές των ηθοποιών και λιγότερο στα εξωτερικά εκφραστικά μέσα.

Με εξαιρετικά κουστούμια, λιτά σύγχρονα σκηνικά, απλώς αψεγάδιαστο φωτισμό, από την Ελένη Μανωλοπούλου το έργο είναι ελεύθερο να αποδείξει την δύναμη του. Και την απέδειξε, αν κρίνει κανείς από το παρατεταμένο χειροκρότημα που επιφύλασσε στο τέλος το κοινό για τους συντελεστές, αποθεώνοντας όρθιο τον Στάθη Λιβαθινό και τους συνεργάτες του.

Η παράσταση θα παίζεται έως και τις 8 Ιουνίου (στις 8 μ.μ.).

05.06.2013, Φωκιανάκη Ηλιάνα «Ιλιάδα: Το έπος του Ομήρου δια χειρός Στάθη Λιβαθινού!», Πρώτο Θέμα

Για το link πατήστε εδώ