Σήμερα γράφουμε τις τελευταίες μας κρίσεις για τον θεατρικό χειμώνα που μόλις έκλεισε. Και η στήλη θεωρεί καλή τύχη, που οι κρίσεις αυτές θα γίνουν για δύο παραστάσεις από τις καλύτερες που είδαμε φέτος. Η μία ήρθε από την Καλαμάτα και η άλλη παίχτηκε σ’ ένα θεατράκι έκτος κέντρου.
Στην Καλαμάτα οργανώθηκε και δουλεύτηκε -με εξαιρετική επιμέλεια, προσοχή και έμπνευση – μια παράσταση πάνω στο «σατανικά» ευφυές έργο ταυ Ευριπίδη, την «Ιφιγένεια εν Ταύροις». Και κει, κάπου στην περιοχή του υποβαθμισμένου Μεταξουργείου -και σήμερα δραστήριου θεατρικού κέντρου- με σπάνια λεπτότητα ετοιμάστηκε μια παράσταση πάνω σε μια ελεύθερη διασκευή της Illusion Comique του Πιέρ Κορνέιγ από τον Ρον Κούσνερ και με την ελληνική απόδοση του τίτλου σε «Φρεναπάτη».
Το ιδιαίτερο -και κατά κάποιον τρόπο κοινό – χαρακτηριστικό των δύο παραστάσεων ήταν η λεπτότητα και η καθαρότητα της εκτέλεσης των αρχικών ιδεών που είχαν οι δυο σκηνοθέτες. Ήξεραν τι ήθελαν να κάνουν. Και το σημαντικό είναι, πως μπορούσαν και να το κάνουν. […]
Μια εξίσου γοητευτική παράσταση είχαμε και με τη «Φρεναπάτη» του Κούσνερ. Μια διασκευή δηλαδή του έργου του Πιέρ Κορνέιγ, «Illusion Comique», (έργον του 1636), όπου η τρέλα, η φαντασία της ζωής, παίρνει την πιο «πραγματική» της όψη: γίνεται μια μορφή θεάτρου.
Ένα θεατρικό παιχνίδι είναι το έργο του Κορνέιγ και το ακολουθεί έξυπνα και ευρηματικά η διασκευή του Κούσνερ.
Η παράσταση, που σκηνοθέτησε ο Στάθης Λιβαθινός, στηρίχτηκε στη μετάφραση του Στράτη Πασχάλη, στη θελκτική όψη που έδωσαν τα σκηνικά και τα κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου και η μουσική του Haig Yazdjian.
Τη μεγάλη βοήθειά του όμως ο σκηνοθέτης, για να πραγματοποιήσει τις ιδέες του, την πήρε από τους ηθοποιούς του. Μια εξαιρετική ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών. Τον Γιάννη Νταλιάνη, τον Νίκο Χατζόπουλο, τον Δημήτρη Τάρλοου, την Αγγελική Παπαθεμελή, τον Δημήτρη Ήμελλο (μια δυνατή είσοδος στο θέατρο), τη Ναταλία Στυλιανού, τον Άκη Βλουτή, τον Νίκο Καρδώνη.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε την πρόοδο, που έχουμε παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια, στα έντυπα προγράμματα που συνοδεύουν τις παραστάσεις. Στο πρόγραμμα της «Φρεναπάτης» τη σπουδαία επιμέλεια έκανε η Εύα Γεωργουσοπούλου.
Και τις δύο παραστάσεις κάπου, κάποτε, μπορεί να συναντήσουν οι θεατές προσεχώς. Να μην τις χάσουν. Εμάς, εν τω μεταξύ, μας περιμένει, σύντομα, το θεατρικό καλοκαίρι. Με τις πιθανές -καλές ή κακές- εκπλήξεις του…
03.06.2000, Χρηστίδης Μηνάς «Εν αναμονή καλοκαιριού: Οι παραστάσεις «Ιφιγένεια εν Ταύροις» και Φρεναπάτη», Ελευθεροτυπία
Για το link πατήστε εδώ