«Αυτό που δεν τελειώνει – Εκδοχή ΙΙ» είναι ο τίτλος της παράστασης του Πειραματικού Θεάτρου το οποίο θα πλημμυρίσει μ’ ελληνική ποίηση του 20ου αιώνα τη σκηνή του Εθνικού

«Αυτό που δεν τελειώνει – Εκδοχή ΙΙ» είναι ο τίτλος της θεατρικής παράστασης και παρουσίασε πέρυσι η Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Το δεύτερο μέρος του μοναδικού έργου του σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινού και του ποιητή Στρατή Πασχάλη ήρθε για να ολοκληρώσει αυτό που την προηγούμενη χρονιά άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, συγκινώντας όλους όσους το παρακολούθησαν. Δεκαεφτά νεαρά “διαμάντια” του ελληνικού θεάτρου ερμήνευσαν και ανα-δημιούργησαν τις “καταθέσεις” 29 Ελλήνων ποιητών. Θέατρο, ποίηση και μουσική, σε μια παράσταση “ταξίδι” στο λόγο – έως και τις 17 Μαΐου στο Εθνικό Θέατρο.

Σύγχρονοι άνθρωποι που προσπαθούν να συλλάβουν μέσα από την ατομική και την συλλογική μνήμη τον παλμό της ελληνικής γλώσσας και των διακυμάνσεών της, καθώς αυτή “κατέγραφε” με συγκίνηση έμμεσα ή άμεσα, τα τοπία, τα πάθη, τα δράματα, τις αλλαγές, τους αγώνες τις χίμαιρες ενός ολόκληρου τόπου. Όλα αυτά, με απλότητα και διάκριση.

Τα δρώμενα εμπλουτίζονται από μουσική και τραγούδια που γράφτηκαν ειδικά για την παράσταση και που προέκυψαν μέσα από τη βιογραφία και την ψυχολογία των ίδιων των ηθοποιών, έτσι ώστε το προσωπικό να συνυπάρχει με το ομαδικό και το σύγχρονο με το παλιό.

Όπως και στο πρώτο μέρος της παράστασης, που παρουσιάστηκε πέρυσι, η Εκδοχή ΙΙ περιλαμβάνει ποιήματα 29 Ελλήνων ποιητών.

Αυτοί είναι:

Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ, Άρης Αλεξάνδρου, Μανώλης Αναγνωστάκης, Νάνος Βαλαωρίτης, Γιάννης Βαρβέρης, Γιώργος Βέλτσος, Μιχάλης Γκανάς, Κική Δημουλά, Νίκος Εγγονόπουλος, Μάνος Ελευθερίου, Οδυσσέας Ελύτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Κωνσταντίνος Καβάφης, Κώστας Καρυωτάκης, Γιάννης Κοντός, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Χριστόφορος Λιοντάκης, Τζένη Μαστοράκη, Αλέξανδρος Μπάρας, Κωστής Παλαμάς, Στρατής Πασχάλης, Τίτος Πατρίκιος, Λάμπρος Πορφύρας, Γιάννης Ρίτσος, Μίλτος Σαχτούρης, Γιώργος Σεφέρης, Νίκος Φωκάς, Μάτση Χατζηλαζάρου και Ντίνος Χριστιανόπουλος.

Κάθε ένας από τους ηθοποιούς έχει διαλέξει το ή τα ποιήματα που εκείνος θέλει. Η κατανόηση, το συναισθηματικό δέσιμο με αυτά αναδεικνύεται στον ακρογωνιαίο λίθο αυτής της παράστασης. Το πνεύμα της ποίησης συναντά εκείνο της θεατρικής τέχνης, της προσωπικής ερμηνείας.

Το αποτέλεσμα; Δεκαεφτά διαφορετικές απόψεις για την ελληνική ποίηση παρουσιασμένες όχι με το στεγνό, άψυχο τρόπο της κριτικής γραμμένης σε χαρτί αλλά με τη ζωντανή παρουσία, τη ψυχή του καλλιτέχνη. Κι αν κρίνουμε από το περσινό, τότε σίγουρα θα σας συγκινήσει!

13.04.2005, Χ.Σ. «Δεκαεφτά νεαρά διαμάντια», Ημέρα Πατρών

Για το link πατήστε εδώ