Η παράσταση της Ιλιάδας στο Θέατρο Ριάλτο έκλεψε τις εντυπώσεις

Ο σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός μίλησε στη Λεμεσός για την Ομήρου Ιλιάδα

Η παράσταση της Ιλιάδας στο Θέατρο Ριάλτο έκλεψε τις εντυπώσεις

Η “Ιλιάδα” του Στάθη Λιβαθινού στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κύπρια ήταν στην πόλη μας στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Ριάλτο. Ο σκηνοθέτης μίλησε στην εφημερίδα ΛΕΜΕΣΟΣ για την παράσταση

Βρισκόμαστε με τον σκηνοθέτη τον κ. Στάθη Λιβαθινό και θα ήθελα να μου πείτε για αυτό το τεράστιο εγχείρημα και το πόσο δύσκολο ήταν να επιλέξετε ένα έπος της παγκόσμιας λογοτεχνίας και το ανεβάσετε.
Ένα έπος είναι πάντα κάτι πολύ δύσκολο, ίσως υπερβολικά δύσκολο, ίσως ακατόρθωτο. Αυτό που σε ανταμείβει είναι μια διαδικασία η οποία σε πλουτίζει ως άνθρωπο, ως σκηνοθέτη, ως καλλιτέχνη. Έχεις την αίσθηση ότι είναι μια δουλειά που δεν τελειώνει και το ταξίδι εδώ έχει ιδιαίτερη σημασία.

Στην Κύπρο εννοείται;
Όχι γενικώς. Η Κύπρος δεν παύει να είναι ένα μέρος της περιοδείας μας που ήθελα να το μοιραστούμε γιατί την αγαπάμε και εδώ είναι ελληνόφωνο το κοινό και μπορεί να καταλάβει.

Το ταξίδι, όπως έχουμε ακούσει θα συνεχίσει και σε άλλες ηπείρους, είναι αλήθεια;
Βέβαια! Είμαστε προσκαλεσμένοι στο Εθνικό Θέατρο Μαδρίτης, έχουμε ήδη παίξει στο Εθνικό Θέατρο του Άμστερνταμ και θα παίξουμε μετά στο Μόντρεαλ και στη Χιλή.

Θέλω να μου πείτε, επειδή είναι ένα τεράστιο έργο, πόσες ραψωδίες χρησιμοποιήσατε;
Και τις 24! Εξαιρώ την Κ, η οποία δεν είναι του Ομήρου και κατά πάσα πιθανότητα είναι εμβόλιμη. Χρησιμοποιήσαμε όλες τις ραψωδίες, απλώς είναι μια δική μας διασκευή, ώστε να προβάλλονται τα πρόσωπα και τα μεγάλα συμβάντα του έργου, να μπορούν να συνομιλήσουν και με το σήμερα και με την Ομηρική εκδοχή του Τρωικού Πολέμου και η ιστορία μας να έχει μια κατανοητή υφή, μιαν αρχή, μέση και τέλος, δηλαδή να περιέχει ουσιαστικά τη διαδρομή προς το μεγαλόπνοο φινάλε.

Ήταν δική σας επιλογή να διαλεχτούν κοστούμια σύγχρονα;
Είναι προϊόν συνεργασίας που έχω με αυτή την εξαιρετικά ταλαντούχο συνεργάτη μου, όπως και με τον Μαρωνίτη που έχει κάνει αυτή την εξαιρετική μετάφραση, η οποία είναι και βραβευμένη. Απλώς, τα κοστούμια, κατά κάποιο τρόπο έχουν ένα διαχρονικό στοιχείο και ένα σύγχρονο, γιατί δεν θα ήθελα να παίξουμε τον Όμηρο με χλαμύδες και κοντάρια, το θεωρώ παιδαριώδες στην εποχή μας. Οπόταν, θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα κόσμο που να έχει κάποιες μνήμες χωρίς να επιδεικνύει πόσο μοντέρνος είναι.

Θα σας κάνω μια ερώτηση, την οποία μπορεί να έχετε απαντήσει πολλές φορές. Τι μπορεί η Ιλιάδα να δώσει στην ανθρωπότητα και να διδάξει τον άνθρωπο το 2014.
Νομίζω τα πάντα, για αυτό και επιζεί μέσα σε δυόμιση χιλιάδες χρόνια. Στην Ιλιάδα βρίσκονται ερωτηματικά και θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο και που έχουν πλουτίσει όλη τη σύγχρονη δραματουργία. Δηλαδή δεν υπάρχει κάποιο θέμα της ανθρώπινης ζωής που να μην φαίνεται και άλλωστε αυτός είναι νομίζω και ο ρόλος του έπους. Είναι ένα ζωντανό σχολείο εν δράσει χωρίς όμως να σηκώνει το δάκτυλο, αλλά σου προξενεί συναισθήματα και σκέψεις.

Στάθης Λιβαθινός για την Ιλιάδα: “Ο Όμηρος κατάφερε να προβλέψει το μοντέλο ύπαρξης ενός λαού που επρόκειτο να κατοικήσει στην Ελλάδα τα επόμενα 3.000 χρόνια. Ότι ο λαός θα ζει ανάμεσα στην ψευδαίσθηση, τον εμφύλιο πόλεμο, το μίσος και τον θυμό και θα του λείπει η συγχώρεση”.

19.09.2015, Χ.Σ. «Η παράσταση της Ιλιάδας στο Θέατρο Ριάλτο έκλεψε τις εντυπώσεις», www.elemesos.com

 

Για το link πατήστε εδώ