Παρουσιάστηκαν και οι 24 ραψωδίες του ομηρικού έπους

Με παρατεταμένο χειροκρότημα και με ελάχιστες αποχωρήσεις ολοκληρώθηκε, λίγο μετά τη μία χθες βράδυ, στον χώρο Δ της Πειραιώς 260, η πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης «Ιλιάδας» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.
Ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο για το Φεστιβάλ Αθηνών αλλά και για το σύγχρονο θέατρο, καθώς για πρώτη φορά παρουσιάζονται επί σκηνής και οι 24 ραψωδίες του ομηρικού έπους.

Αμείωτο ενδιαφέρον για 5 ώρες

Με αμείωτο ενδιαφέρον το κοινό παρακολούθησε τους δεκαπέντε ηθοποιούς- ραψωδούς να εναλλάσσονται σε ρόλους και να αφηγούνται την «Ιλιάδα», για την οποία είχαν ξεκινήσει πρόβες από τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Μια εργασία σε εξέλιξη πάνω στο αφηγηματικό θέατρο

Δεν είναι εύκολο να διηγηθείς μία πολυεπίπεδη ιστορία όπως η Ιλιάδα. Ο συναρπαστικός κόσμος της απασχολούσε τη σκέψη του Στάθη Λιβαθινού εδώ και κάμποσα χρόνια, αμέσως μετά το κλείσιμο της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού θεάτρου.

Ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει το ομηρικό έπος ως μια εργασία σε εξέλιξη πάνω στο αφηγηματικό θέατρο, το πρώτο δείγμα της οποίας είναι η παράσταση που παρακολουθούμε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Αξίζει να ζεις και να πεθαίνεις με νόημα

Ο Στάθης Λιβαθινός ήθελε να είναι συνεπής ως προς τα βασικά συμβάντα του πιο βίαιου πολέμου όλων των εποχών. Η δραματουργία, χωρίζοντας το έργο σε τέσσερα μέρη, φωτίζει αυτά που διασφαλίζουν την παράσταση από τον κίνδυνο της μουσειακής προσέγγισης και συνδέουν την έξοχη ομηρική ιστορία με την εποχή μας. Η καίρια θεματική επικεντρώνεται στο πώς αξίζει να ζεις και να πεθαίνεις με νόημα.

Η παράσταση εξερευνά συγκεκριμένες πλευρές του κειμένου σε σχέση με την εποχή μας θέτοντας τα ερωτήματα: ποιος είναι σήμερα ο ήρωας και τι σημαίνει ηρωισμός; Πόσο μπορεί να αντέξει κάποιος την επερχόμενη απώλεια; Γιατί η εμφύλια σύγκρουση αποδείχτηκε τόσο ελληνικό φαινόμενο; Πόση καταστροφή και πόσο θυμό μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος;

Η βραβευμένη μετάφραση – έργο ζωής για τον Δημήτρη Ν. Μαρωνίτη – συμπίπτει ποιητικά, ιδεολογικά κι αισθητικά με το ύφος του σκηνοθέτη, ο οποίος ακολούθησε τον εσωτερικό ρυθμό του κειμένου. Η ομάδα των 15 ηθοποιών (Λευτέρης Αγγελάκης, Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Δημήτρης Ήμελλος, Νίκος Καρδώνης, Νεφέλη Κουρή, Γεράσιμος Μιχελής, Διονύσης Μπουλάς, Γιάννης Παναγόπουλος, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, ‘Αρης Τρουπάκης, Αμαλία Τσεκούρα, Γιώργος Τσιαντούλας, Γιώργος Χριστοδούλου) περιλαμβάνει στην ουσία τρεις ερμηνευτικές γενιές. Ενώ, η υπόσταση του αφηγητή – ραψωδού, αφορά όλο τον θίασο. Όλοι οι ηθοποιοί είναι ταυτόχρονα και ραψωδοί.

Η ατμόσφαιρα δημιουργείται από την ίδια την αφήγηση

Η αφήγηση βασίζεται στα σώματα και στις φωνές των ηθοποιών και λιγότερο στα εξωτερικά εκφραστικά μέσα. Το σκηνικό της Ελένης Μανωλοπούλου, η οποία έχει επιμεληθεί και τα κοστούμια, είναι αφαιρετικό και λιτό. Οπτικά μέσα κι εφέ δεν χρησιμοποιούνται. Τα κοστούμια άχρονα, παραπέμπουν σε μία σύγχρονη «στρατιωτική» κατάσταση. Η ατμόσφαιρα δημιουργείται από την ίδια την αφήγηση και την ποιητικότητα του κειμένου – ακόμη και σε σκηνές πολεμικών συγκρούσεων.

Αποθέωση για τον Στάθη Λιβαθινό και τους συνεργάτες του

Η μουσική σύνθεση και οι ήχοι που συνέθεσε ο Λάμπρος Πηγούνης- που εκτελούνται ζωντανά από τον κρουστό Μανούσο Κλαπάκη- παίζουν με τη σειρά τους το δικό τους ρόλο στην δημιουργία ατμόσφαιρας και δίνουν το ρυθμό σε αυτήν την ιδιαίτερη παράσταση. Η παράσταση που διήρκησε 5 ώρες (με τρία διαλείμματα) κύλησε ομαλά και δεν φάνηκε να κουράζει το κοινό. Αυτό έδειξε άλλωστε το θερμό χειροκρότημα που επιφύλασσε στο τέλος, αποθεώνοντας όρθιο τον Στάθη Λιβαθινό και τους συνεργάτες του.

05.06.2013, Χ.Σ. «Χειροκροτήθηκε η «Ιλιάδα» του Στάθη Λιβαθινού», Η Ναυτεμπορική

Για το link πατήστε εδώ